Υπάρχει κάποιος που δεν έχει μεγαλώσει διαβάζοντας παραμύθια ή ακούγοντας ιστορίες, ταξιδεύοντας σε κόσμους ονειρικούς; Ιστορίες που μας ηρεμούσαν, που μας μάθαιναν αξίες, που μας βοηθούσαν να είμαστε δυνατοί και που μας γέμιζαν ενθουσιασμό και ευτυχία.

Πώς όμως μπορεί κανείς να γράψει μια ιστορία; Μια ιστορία που θα κινείται, που θα χορεύει, που θα αναπνέει, που θα σε παρασύρει σαν να είσαι εσύ ο πρωταγωνιστής; Μα φυσικά με όχημα τη φαντασία και τη δημιουργικότητα θα ταξιδέψει κανείς τις σκέψεις που θα γίνουν λέξεις, που θα στήσουν μια ολόκληρη ιστορία! Στις γραμμές που ακολουθούν θα σας αποκαλύψουμε μυστικά που θα βοηθήσουν να γράψει κάποιος την πιο συναρπαστική ιστορία! Ας αρχίσουμε λοιπόν! Είστε έτοιμοι; Πάρτε μολύβι και χαρτί ή απλώς ανοίξτε τον υπολογιστή σας και ξεκινάμε…

1. Η έμπνευση υπάρχει παντού. Η έμπνευση μπορεί να παρθεί από τέχνες, τη μουσική, τα εικαστικά, ή ακόμα από έναν πίνακα ζωγραφικής, μια φωτογραφία ή ένα κόμικς.
2. Αν φέρουμε στο μυαλό μας ιστορίες που έχουμε αγαπήσει θα δούμε πως όλες έχουν αρχή, μέση και φυσικά το μεγάλο φινάλε.
3. Αυτοί όμως που ζωντανεύουν τις ιστορίες είναι οι ήρωες. Άλλοι έχουν ρόλους πρωταγωνιστικούς, άλλοι ρόλους μικρότερους, όμως όλοι είναι απαραίτητοι για την εξέλιξη της ιστορίας. Οι ήρωες είναι αυτοί που κερδίζουν τη καρδιά μας. Ήρωες που είναι διαφορετικοί, όχι συνηθισμένοι, ήρωες που ανακαλύπτουν συνεχώς καινούρια πράγματα. Ήρωες που χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους,που ζουν κάθε συναρπαστική στιγμή και βάζουν τον αναγνώστη στην ευχάριστη θέση να ζήσει ο ίδιος την ιστορία. Για αρχή λοιπόν ας φτιάξουμε τον ήρωα μας. Ας ξεκινήσουμε κάνοντας ερωτήσεις.
   • Πώς μοιάζει ο ήρωας μας;
   • Τι του αρέσει και τι δεν του αρέσει;
   • Ποιοι είναι αυτοί που τον πλαισιώνουν;
4. Ακόμη το σενάριο και η πλοκή του βιβλίου πρέπει να είναι πρωτότυπη και να κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Το μέρος που θα εκτυλιχθεί η πλοκή είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Ένας τόπος με έντονα χρώματα, με περίεργες διαδρομές, ένας τόπος που να ξυπνάει αναμνήσεις αλλά και να κρύβει το απροσδόκητο. Για να εμπνευστεί κανείς έναν τέτοιο τόπο, μπορεί να σκεφτεί σύμφωνα με τις παρακάτω ερωτήσεις και να στήσει τη φανταστική σκηνή μιας ιστορίας.
   • Που διαδραματίζεται η ιστορία;
   • Που συμβαίνει/συνέβη το γεγονός που θέλει κάποιος να περιγράψει στην ιστορία;
   • Πως επηρεάζει τον ήρωα/ήρωες το συγκεκριμένο γεγονός;
   • Το μέρος που συμβαίνει/συνέβη το γεγονός πως επηρεάζει την εξέλιξη της ιστορίας;
5. Στη συνέχεια θα πρέπει να σκεφτούμε τη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ήρωες. Έτσι ιστορία θα ζωντανέψει. Αν όλα κυλούν ήρεμα η ιστορία γίνεται βαρετή και ο αναγνώστης χάνει το ενδιαφέρον του. Όταν τα προβλήματα και οι περιπέτειες του ήρωα αγγίζουν τον αναγνώστη, τόσο πιο ενδιαφέρουσα είναι η ιστορία.
6. Τέλος φτάνουμε στη λύση! Πώς δηλαδή θα λύσουν οι ήρωες το πρόβλημα και ποιος είναι αυτός που θα δώσει τη λύση πριν οι ήρωες τα παρατήσουν όλα; Πώς θα τελειώσει η δική σας ιστορία;
   Υπάρχει ένας πήχης που είναι το αναμενόμενο, το συνηθισμένο, το προβλέψιμο. Οι επιτυχημένοι συγγραφείς στοχεύουν τόσο επάνω, όσο και κάτω από τον πήχη αυτό. Με τον τρόπο αυτό εκπλήσσουν ευχάριστα τον αναγνώστη και του κρατούν την προσοχή εστιασμένη στην συνέχεια της ανάγνωσης.
   Κάθε ιστορία κρύβει μέσα της τουλάχιστον ένα μήνυμα, κάτι που θα θυμόμαστε, κάτι που θα γελάμε και κάτι που μας κάνει να σκεφτούμε. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν έλεγε πως : Τα παραμύθια γράφονται για να κοιμούνται τα παιδιά και να ξυπνάνε οι μεγάλοι»
7. Τέλος, σημαντικό ρόλο σε ένα βιβλίο το οποίο απευθύνεται σε παιδιά παίζει η εικονογράφηση. Μια ζωντανή εικονογράφηση προσελκύει το μάτι του νεαρού αναγνώστη είτε πρόκειται για κανονικό είτε για ψηφιακό βιβλίο. Ακόμα το ευφάνταστο λεξιλόγιο και οι αστείες εκφράσεις κάνουν πιο θελκτικό το ανάγνωσμα.

Παιδαγωγικά tips μιας καλής ιστορίας

• Να είναι προσαρμοσμένο στο γλωσσικό πλαίσιο του παιδιού. Το λεξιλόγιο του παιδιού κατακτάται προοδευτικά. Έτσι, είναι αναγκαία η χρήση ήδη γνωστών δομών από το παιδί, ώστε τα κείμενα να είναι κατανοητά, εύκολα αντιληπτά και να μην κάνουν το παιδί να νιώθει ανία. Η εισαγωγή σε πιο σύνθετες και πολύπλοκες δομές οφείλει να γίνεται προοδευτικά και με σύνεση.
• Να είναι προσαρμοσμένο στο γνωσιολογικό πλούτο του παιδιού. Τα θέματα καλό είναι να αφορούν σε καταστάσεις ήδη γνωστές και οικείες, σε πρόσωπα και πράγματα γνώριμα και αγαπητά. Αργότερα σε μεγαλύτερες ηλικίες η διεύρυνση των γνώσεων και εμπειριών μέσω παραμυθιών γίνεται επίσης ομαλά.
• Να ικανοποιεί την ανάγκη του παιδιού για κίνηση και διάδραση.
• Να ικανοποιεί την ανάγκη του παιδιού για χαρά αλλά χωρίς να προκαλεί ισχυρές, συγκλονιστικές συγκινήσεις.
• Να είναι απλό, παραστατικό, εποπτικό.
• Να καλλιεργεί στα παιδιά ευγενικά αισθήματα και ιδανικά .